Titel
Ant. Fil. Dissertationes septem quarum in I. De Constitutione Divina super ducenda defunctie fratris uxore(...) Accedit Jo.Gottl. Heineccii
Schrijver
Jacob Perizonius
Taal
Nederlands
Uitgever
Lugundi Batavorum (Leiden), J.A. Langerak, 1740
Prijs
€ 185,00(Excl. verzendkosten)
Bijzonderheden
715 pp. - 10 X 16 cm. - in prachtige halfleren band
Meer info
Jacob Perizonius (Appingedam, 26 oktober 1651 – Leiden, 6 april 1715) was hoogleraar in de geschiedenis en de klassieke letteren aan de universiteiten van Franeker en Leiden.
Jacob Perizonius werd in 1651 geboren in Appingedam als de zoon van Anton Perizonius (1626-1672) en Bauduina Jacobs. De achternaam Perizonius was enkele generaties eerder verzonnen als een vergrieksing van de Duitse achternaam Vorbrock (via een woordspeling), maar zowel Jacob als zijn vader gebruikten alleen de naam Perizonius. De vader van Jacob was rector aan de Latijnse school in Appingedam, maar werd in 1656 benoemd als hoogleraar theologie en Hebreeuws aan het Gymnasium Illustre te Hamm in Westfalen en in 1661 als hoogleraar Hebreeuws aan het Athenaeum Illustre in Deventer. Jacob woonde van zijn tiende tot zijn dertigste in Deventer, met onderbrekingen in 1671 en in 1674-1675 toen hij korte tijd in respectievelijk Utrecht en Leiden studeerde. Aan het atheneum in Deventer, waar hij in augustus 1666 als student werd ingeschreven, waren zijn leermeesters, naast zijn eigen vader, vooral Gozewijn Hogers, hoogleraar geschiedenis en welsprekendheid, en diens opvolger Gisbert Cuper. Jacob slaagde er jarenlang niet in een hoogleraarsbenoeming te krijgen, ondanks bemoeienissen van zijn vrienden Johann Georg Graevius en Nicolaas Heinsius. Daarom aanvaardde hij een betrekking als conrector aan de Latijnse school te Delft (oktober-december 1681). Maar in januari 1682 werd hij alsnog benoemd als hoogleraar in de geschiedenis en de welsprekendheid te Franeker. In 1693 werd hij met dezelfde leeropdracht benoemd te Leiden. Vanaf 1702 kwam daar de vaderlandse geschiedenis nog bij. Tot zijn studenten behoorde Tiberius Hemsterhuis, die door Perizonius werd beïnvloed. Perizonius bleef ongetrouwd, wellicht omdat hij zo veel mogelijk energie in zijn studies wilde steken. In 1707-1708 was hij rector van de universiteit. Hij overleed in 1715 en werd begraven in de Pieterskerk te Leiden.
De eerste publicatie van Perizonius, die alleen in het Latijn publiceerde, was Dissertationum Trias (‘Een drietal verhandelingen’), die onder meer een verhandeling over munten bevatte, waaruit voor het eerst zijn belangstelling voor antiquiteiten blijkt. Na zijn benoeming in Franeker hield hij op 19 januari 1682 de inaugurele rede De Ciceronis eruditione et industria (‘Over de geleerdheid en ijver van Cicero’). Hierin prees hij de veelzijdige werkzaamheid van Cicero. Tijdens zijn professoraat in Franeker verscheen ook een van zijn belangrijkste werken, Animadversiones historicae (‘Gedachten over de geschiedenis’). Hierin demonstreert hij zijn kritische houding tegenover de oudheid. Hij behandelt een groot aantal onderwerpen en geschiedschrijvers. Daarbij laat hij zien dat allerlei tegenstrijdigheden en fouten al van de klassieke schrijvers stammen, die niet onaantastbaar zijn, maar waarop men kritiek mag hebben. Het is de taak van de historicus door een kritische afweging van historische én antiquarische bronnen de waarheid te zoeken. Deze zelfde opvatting keert terug in zijn beroemde rede te Leiden Oratio de Fide Historiarum contra Pyrrhonismum Historicum (‘Rede over de betrouwbaarheid van de historische kennis tegen het historisch pyrrhonisme’, 1702). Hierin verzette hij zich tegen het toenemende scepticisme ten aanzien van historische kennis (het zogenaamde ‘historisch pyrrhonisme’). Hij ging zonder meer uit van het bestaan van historische kennis, maar vond wel dat men die op grond van het gezonde verstand moest benaderen.
De historische belangstelling van Perizonius strekte zich uit van de oudste tot de nieuwste geschiedenis. Hij publiceerde in 1711 Origines Babylonicae et Aegyptiacae (‘De vroegste geschiedenis van Babylon en Egypte’). Hiermee leverde hij een belangrijke bijdrage aan de kennis van de chronologie van de oude geschiedenis. Anderzijds publiceerde hij een jaar eerder een geschiedenis van de 16e eeuw tot aan de dood van keizer Karel V. (cfr. Wikipédia)
Jacob Perizonius werd in 1651 geboren in Appingedam als de zoon van Anton Perizonius (1626-1672) en Bauduina Jacobs. De achternaam Perizonius was enkele generaties eerder verzonnen als een vergrieksing van de Duitse achternaam Vorbrock (via een woordspeling), maar zowel Jacob als zijn vader gebruikten alleen de naam Perizonius. De vader van Jacob was rector aan de Latijnse school in Appingedam, maar werd in 1656 benoemd als hoogleraar theologie en Hebreeuws aan het Gymnasium Illustre te Hamm in Westfalen en in 1661 als hoogleraar Hebreeuws aan het Athenaeum Illustre in Deventer. Jacob woonde van zijn tiende tot zijn dertigste in Deventer, met onderbrekingen in 1671 en in 1674-1675 toen hij korte tijd in respectievelijk Utrecht en Leiden studeerde. Aan het atheneum in Deventer, waar hij in augustus 1666 als student werd ingeschreven, waren zijn leermeesters, naast zijn eigen vader, vooral Gozewijn Hogers, hoogleraar geschiedenis en welsprekendheid, en diens opvolger Gisbert Cuper. Jacob slaagde er jarenlang niet in een hoogleraarsbenoeming te krijgen, ondanks bemoeienissen van zijn vrienden Johann Georg Graevius en Nicolaas Heinsius. Daarom aanvaardde hij een betrekking als conrector aan de Latijnse school te Delft (oktober-december 1681). Maar in januari 1682 werd hij alsnog benoemd als hoogleraar in de geschiedenis en de welsprekendheid te Franeker. In 1693 werd hij met dezelfde leeropdracht benoemd te Leiden. Vanaf 1702 kwam daar de vaderlandse geschiedenis nog bij. Tot zijn studenten behoorde Tiberius Hemsterhuis, die door Perizonius werd beïnvloed. Perizonius bleef ongetrouwd, wellicht omdat hij zo veel mogelijk energie in zijn studies wilde steken. In 1707-1708 was hij rector van de universiteit. Hij overleed in 1715 en werd begraven in de Pieterskerk te Leiden.
De eerste publicatie van Perizonius, die alleen in het Latijn publiceerde, was Dissertationum Trias (‘Een drietal verhandelingen’), die onder meer een verhandeling over munten bevatte, waaruit voor het eerst zijn belangstelling voor antiquiteiten blijkt. Na zijn benoeming in Franeker hield hij op 19 januari 1682 de inaugurele rede De Ciceronis eruditione et industria (‘Over de geleerdheid en ijver van Cicero’). Hierin prees hij de veelzijdige werkzaamheid van Cicero. Tijdens zijn professoraat in Franeker verscheen ook een van zijn belangrijkste werken, Animadversiones historicae (‘Gedachten over de geschiedenis’). Hierin demonstreert hij zijn kritische houding tegenover de oudheid. Hij behandelt een groot aantal onderwerpen en geschiedschrijvers. Daarbij laat hij zien dat allerlei tegenstrijdigheden en fouten al van de klassieke schrijvers stammen, die niet onaantastbaar zijn, maar waarop men kritiek mag hebben. Het is de taak van de historicus door een kritische afweging van historische én antiquarische bronnen de waarheid te zoeken. Deze zelfde opvatting keert terug in zijn beroemde rede te Leiden Oratio de Fide Historiarum contra Pyrrhonismum Historicum (‘Rede over de betrouwbaarheid van de historische kennis tegen het historisch pyrrhonisme’, 1702). Hierin verzette hij zich tegen het toenemende scepticisme ten aanzien van historische kennis (het zogenaamde ‘historisch pyrrhonisme’). Hij ging zonder meer uit van het bestaan van historische kennis, maar vond wel dat men die op grond van het gezonde verstand moest benaderen.
De historische belangstelling van Perizonius strekte zich uit van de oudste tot de nieuwste geschiedenis. Hij publiceerde in 1711 Origines Babylonicae et Aegyptiacae (‘De vroegste geschiedenis van Babylon en Egypte’). Hiermee leverde hij een belangrijke bijdrage aan de kennis van de chronologie van de oude geschiedenis. Anderzijds publiceerde hij een jaar eerder een geschiedenis van de 16e eeuw tot aan de dood van keizer Karel V. (cfr. Wikipédia)
- Alle boeken zijn compleet en verkeren in normale antiquarische staat, tenzij anders beschreven. Kleine onvolkomenheden, zoals een ingeplakte ex-libris of een naam op het schutblad, zijn niet altijd vermeld.
- U handelt deze order direct af met Erve Alferink
- Na uw bestelling ontvangen u en Erve Alferink een bevestiging per e-mail. In de e-mail staan de naam, adres, woonplaats en telefoonnummer van Erve Alferink vermeld.
- De Koper betaalt de verzendkosten, tenzij anders overeen gekomen.
- Erve Alferink kan betaling vooraf vragen.
- Boekwinkeltjes.nl probeert Kopers en Verkopers tot elkaar te brengen. Boekwinkeltjes.nl is echter nimmer partij bij een overeenkomst die gesloten wordt tussen Koper en Verkoper door gebruikmaking van de site. Als u een geschil hebt met één of meer gebruikers, dient u dit zelf op te lossen. U vrijwaart Boekwinkeltjes.nl van enigerlei vorderingen, aanspraken op schadevergoeding en dergelijke, verband houdende met dergelijke geschillen.