Titel
Edvard Munch - Leven en werk
Schrijver
Stang, Ragna
Taal
Nederlands
Uitgever
Meulenhoff, Amsterdam
Prijs
€ 12,00(Excl. verzendkosten)
Bijzonderheden
Hardcover met omslag, inclusief de lijst van afbeeldingen, in goede staat
Meer info
De situatie in het gezin waarin hij opgroeide en de algemene toestand in de Noorse hoofdstad waren de oorsprong van Munchs leed. Confrontaties met ziekte en dood lieten in hem de hartstocht voor de kunst ontwaken. Zijn moeder bijvoorbeeld stierf aan tuberculose (tbc) toen hij vijf jaar was. Later stierf ook zijn vijftienjarige zus Sophie aan tbc, wat hij verwerkte in het schilderij Het zieke kind uit 1885-1886. In 1889 stierf zijn vader toen hij in Parijs woonde. De angst voor het verlies van zijn naasten bleef de jonge kunstenaar tot de jaren 1890 achtervolgen. Deze geestelijke onrust had hij gemeen met Van Gogh, hoewel hij minder van de natuur uitgaat dan van het psychische. Niet de oppervlakkige schijn telt, maar wel wat werkelijk gebeurt. Hij zei: "Ik schilder niet wat ik zie, maar wat ik zag!". Het gaat dus om de innerlijke belevenis, een geestelijke onrust. Munch begon te schilderen toen hij zeventien was. Een jaar later begon hij zijn studies op de Kunst- en Handwerkschool te Christiania, het huidige Oslo. Munch was niet alleen in de schilderkunst actief; nadat hij in 1894 begon te etsen maakte hij ook lithografieën en houtsneden. Ook als graficus had Munch grote betekenis. Zijn schilderijen zijn vaak summier van uitvoering, maar in zijn grafische werk zijn vaak de fijnste nuances te onderscheiden, bijvoorbeeld in de portretten.
In de winter van 1908/1909 kreeg Munch een zenuwinzinking en werd hij opgenomen in een rusthuis te Kopenhagen. Het jaar daarop hervatte hij zijn werk en vestigde hij zich in Noorwegen. Het omvangrijke oeuvre dat in deze nieuwe fase van zijn kunstenaarsbestaan ontstond mist over het algemeen de intensiteit van zijn vroegere werk. De uitbeelding van persoonlijke wanhoop maakte plaats voor optimistischere en algemenere onderwerpen: landschappen, arbeiders en kinderen. Typerend voor zijn veranderde instelling zijn de grote muurschilderingen voor de aula van de universiteit van Oslo (1916). Munch heeft een tijd van zijn leven in het zuidelijke plaatsje Kragerø gewoond. Op 5 mei 1909 is Munch, samen met Ludvig Ravensberg in Kragerø aangekomen. De volgende dag heeft hij al een huis aangeboden gekregen. In Kragerø heeft hij eerst in het Victoria Hotel gewoond, dat tot op heden nog steeds bestaat, en heeft hij daarna in zijn eigen huis gewoond. Munch's huis in Kragerø bestaat helaas niet meer, omdat dit tijdens een brand is weggevaagd. In Kragerø heeft Munch een aantal schilderijen, waaronder het schilderij Solen, geschilderd. In 1916 kocht hij een huis te Ekely, nabij Oslo, waar hij de rest van zijn leven is blijven wonen.
In 1937 werden de schilderijen van Munch door de nationaalsocialisten als 'entartete Kunst' bestempeld; 82 van zijn werken werden daarom in Duitsland in beslag genomen. Edvard Munch overleed begin 1944 op tachtigjarige leeftijd.
Schilderstijl: Hij was dé grote voorman van het expressionisme. Aanvankelijk werd hij beïnvloed door het impressionisme en het symbolisme. Zijn werken waren vooral post-impressionistisch, maar droegen ook veel bij tot het expressionisme. Munch legde zich vooral toe op het uitbeelden van menselijke emoties, angsten en onzekerheden. De schrille kleuren en de expressieve lijnvoering die hij hierbij gebruikte, alsmede de keuze van zijn onderwerpen hadden grote invloed op de ontwikkeling van het expressionisme. Munch verzoende in zijn werken tegenstrijdigheden zoals leven en dood, de verticale en de horizontale lijn en beweging en stilstand.
In de loop van zijn carrière werd zijn werk steeds introverter en meer gedomineerd door pessimisme en angst. Dood, obsessie, angst en vertwijfeling waren de thema's die hij uitdrukte in een golvend paneelschrift. Hij schilderde mensen die angstig en ontredderd zijn, die in de diepste gronden van hun bestaan zijn geraakt. Zijn obsessie voor onderwerpen zoals bij uitstek de dood, maar ook de liefde, die hij ervoer als een dreigende macht, blijkt uit de vele versies die van sommige van zijn werken bestaan. De nieuwere versies hebben steeds eenvoudigere vormen waardoor ze expressiever zijn. Kenmerkend voor Munch was zijn zwak zenuwgestel en zijn pathologische depressiviteit gekweld door obsessies van dood en ziekten uit zijn jeugdjaren. Munch kende in zijn leven vóór zijn carrière veel schandalen en menselijk leed.
Hij schilderde in sterk vereenvoudigde vormen (wat typisch is voor het latere expressionisme), met weglating van details en in kleuren die de schrille klank van angstkreten hebben. De lijn komt uit de jugendstil, maar wordt bij hem een essentiële contourlijn, met angst en beklemming opgeladen. Hij zocht naar de machten die het "ik" moest ondergaan: de vertwijfeling, de eenzaamheid, de vervreemding, de ontreddering en de dood.
In de winter van 1908/1909 kreeg Munch een zenuwinzinking en werd hij opgenomen in een rusthuis te Kopenhagen. Het jaar daarop hervatte hij zijn werk en vestigde hij zich in Noorwegen. Het omvangrijke oeuvre dat in deze nieuwe fase van zijn kunstenaarsbestaan ontstond mist over het algemeen de intensiteit van zijn vroegere werk. De uitbeelding van persoonlijke wanhoop maakte plaats voor optimistischere en algemenere onderwerpen: landschappen, arbeiders en kinderen. Typerend voor zijn veranderde instelling zijn de grote muurschilderingen voor de aula van de universiteit van Oslo (1916). Munch heeft een tijd van zijn leven in het zuidelijke plaatsje Kragerø gewoond. Op 5 mei 1909 is Munch, samen met Ludvig Ravensberg in Kragerø aangekomen. De volgende dag heeft hij al een huis aangeboden gekregen. In Kragerø heeft hij eerst in het Victoria Hotel gewoond, dat tot op heden nog steeds bestaat, en heeft hij daarna in zijn eigen huis gewoond. Munch's huis in Kragerø bestaat helaas niet meer, omdat dit tijdens een brand is weggevaagd. In Kragerø heeft Munch een aantal schilderijen, waaronder het schilderij Solen, geschilderd. In 1916 kocht hij een huis te Ekely, nabij Oslo, waar hij de rest van zijn leven is blijven wonen.
In 1937 werden de schilderijen van Munch door de nationaalsocialisten als 'entartete Kunst' bestempeld; 82 van zijn werken werden daarom in Duitsland in beslag genomen. Edvard Munch overleed begin 1944 op tachtigjarige leeftijd.
Schilderstijl: Hij was dé grote voorman van het expressionisme. Aanvankelijk werd hij beïnvloed door het impressionisme en het symbolisme. Zijn werken waren vooral post-impressionistisch, maar droegen ook veel bij tot het expressionisme. Munch legde zich vooral toe op het uitbeelden van menselijke emoties, angsten en onzekerheden. De schrille kleuren en de expressieve lijnvoering die hij hierbij gebruikte, alsmede de keuze van zijn onderwerpen hadden grote invloed op de ontwikkeling van het expressionisme. Munch verzoende in zijn werken tegenstrijdigheden zoals leven en dood, de verticale en de horizontale lijn en beweging en stilstand.
In de loop van zijn carrière werd zijn werk steeds introverter en meer gedomineerd door pessimisme en angst. Dood, obsessie, angst en vertwijfeling waren de thema's die hij uitdrukte in een golvend paneelschrift. Hij schilderde mensen die angstig en ontredderd zijn, die in de diepste gronden van hun bestaan zijn geraakt. Zijn obsessie voor onderwerpen zoals bij uitstek de dood, maar ook de liefde, die hij ervoer als een dreigende macht, blijkt uit de vele versies die van sommige van zijn werken bestaan. De nieuwere versies hebben steeds eenvoudigere vormen waardoor ze expressiever zijn. Kenmerkend voor Munch was zijn zwak zenuwgestel en zijn pathologische depressiviteit gekweld door obsessies van dood en ziekten uit zijn jeugdjaren. Munch kende in zijn leven vóór zijn carrière veel schandalen en menselijk leed.
Hij schilderde in sterk vereenvoudigde vormen (wat typisch is voor het latere expressionisme), met weglating van details en in kleuren die de schrille klank van angstkreten hebben. De lijn komt uit de jugendstil, maar wordt bij hem een essentiële contourlijn, met angst en beklemming opgeladen. Hij zocht naar de machten die het "ik" moest ondergaan: de vertwijfeling, de eenzaamheid, de vervreemding, de ontreddering en de dood.
Afbeeldingen
Doornweerdje
Oosterbeek 
Welkom in onze boekwinkel op BOEKWINKELTJES.NL. Wanneer u een boek bestelt, krijgt u van ons een mailtje met het totaalbedrag, inclusief de verzendkosten en ons rekeningnummer om de betaling te voldoen. In een beperkt aantal gevallen verdwijnt onze mail in uw spam-map, houdt hier rekening mee.
De verzendkosten zijn: brievenbuspakket Nederland € 3,95, pakket Nederland € 5,95, pakket België € 7,95, pakket Duitsland € 8,95, overige bestemmingen op aanvraag. Voor bestellingen vanaf € 50,- berekenen wij GEEN VERZENDKOSTEN binnen Nederland, Duitsland en België. Voor vragen graag even een mailtje naar info@doornweerdje.nl.
Al onze boeken op Boekwinkeltjes staan ook gerubriceerd op onze website www.doornweerdje.nl, waar u de boeken ook kunt bestellen en betalen
- Alle boeken zijn compleet en verkeren in normale antiquarische staat, tenzij anders beschreven. Kleine onvolkomenheden, zoals een ingeplakte ex-libris of een naam op het schutblad, zijn niet altijd vermeld.
- U handelt deze order direct af met Doornweerdje
- Na uw bestelling ontvangen u en Doornweerdje een bevestiging per e-mail. In de e-mail staan de naam, adres, woonplaats en telefoonnummer van Doornweerdje vermeld.
- De Koper betaalt de verzendkosten, tenzij anders overeen gekomen.
- Doornweerdje kan betaling vooraf vragen.
- Boekwinkeltjes.nl probeert Kopers en Verkopers tot elkaar te brengen. Boekwinkeltjes.nl is echter nimmer partij bij een overeenkomst die gesloten wordt tussen Koper en Verkoper door gebruikmaking van de site. Als u een geschil hebt met één of meer gebruikers, dient u dit zelf op te lossen. U vrijwaart Boekwinkeltjes.nl van enigerlei vorderingen, aanspraken op schadevergoeding en dergelijke, verband houdende met dergelijke geschillen.